ชายเฟือย คือ

• น. ริมน้ำที่มีหญ้ารก ๆ หรือมีไม้น้ำปกคลุม; ที่ที่สะดวก, ที่ที่ง่าย, เช่น หากินตามชายเฟือย.

• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาย     ๑ น. คนที่ไม่มีมดลูก, ผู้ชาย ก็ว่า. ๒ น. ส่วนริมหรือปลายของสิ่งของบางอย่าง เช่น ชายผ้า ชายจีวร, ส่วนที่สุดเขต, ริม, เช่น ชายป่า ชายแดน
• เฟือ     ก. เหลือมาก, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือเฟือ.
• เฟือย     น. ที่ริมน้ำซึ่งมีหญ้าหรือไม้ขึ้นระกะอยู่.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• หากินตามชายเฟือย    (สำ) ก. หาเลี้ยงชีพอย่างไม่เป็นล่ำเป็นสันได้ไหนเอานั่นไปเรื่อย ๆ.
• ชายเจ้าชู้    คนเจ้าชู้ พ่อปลาไหล คนเจ้าชู้ไก่แจ้ คนเจ้าชู้ประตูดิน
• ชายเลน    บึง หนอง พื้นที่ลุ่ม
• ชายเสื้อ    ชาย ปลาย
• ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย    ใช้จ่ายอย่างอิสระเกินไป ใช้จ่ายในทางที่ผิด
• ชายเลี้ยงม้า    คนดูแลม้า ชายเลี้ยงสัตว์ในคอก ผู้ดูแลม้า
• ชายเสื้อนอก    กระโปรงนอก
• ป่าชายเลน    น. ป่าที่อยู่ตามชายทะเลที่มีเลนและน้ำทะเลขึ้นถึง ต้นไม้ในป่าประเภทนี้มักมีรากงอกอยู่เหนือพื้นดินเพื่อค้ำยันลำต้น โดยมากเป็นไม้โกงกาง แสม และลำพู.
• ผู้ชายเจ้าชู้    ผู้ชายที่ชอบที่จะรักผู้หญิงหลายๆ คน คนที่ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย
• วัยเด็กชาย    ช่วงวัยของเด็กชาย