ชุดเสื้อเกราะ คือ

• เครื่องหุ้มห่อทั้งชุด
  เสื้อชุดพิธี

• ชุ     ( กลอน ) น. ต้นไม้ เช่น กินลูกชุลุเพรางาย. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ต. ชุ ว่า ต้นไม้).
• ชุด     ๑ น. เครื่องดักปลาชนิดหนึ่ง ถักด้วยหวายหรือเถาวัลย์เป็นตา; สิ่งที่ถักด้วยหวายหรือเถาวัลย์เป็นตาห่าง ๆ รูปคล้ายกระชุ สำหรับใส่หมูเป็น. ๒ น.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสื้อ     ๑ น. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต. ๒ น. เชื้อสาย; ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า
• เสื้อเกราะ     น. เสื้อที่ใช้สวมใส่สำหรับป้องกันอาวุธหรืออันตราย.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกราะ     ๑ เกฺราะ น. เครื่องสวมใส่หรือเครื่องหุ้มสำหรับป้องกันอาวุธหรืออันตราย เช่น เสื้อเกราะ รถเกราะ. ๒ เกฺราะ น. เครื่องสัญญาณทำด้วยไม้
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ใส่เสื้อเกราะ    เปลือก เสื้อเกราะ สิ่งป้องกัน
• ชิ้นเสื้อเกราะที่หัว    ส่วนที่คลุมหัวหมวก หมวกเกราะ หัวสมอง หัวสวมเครื่องฟัง เครื่องหูฟัง
• ชุดเกราะห่วงโซ่    เกราะโซ่ถัก
• สวมเสื้อเกราะ    สวมเกราะ ใส่เกราะ สวมชุดเกราะ
• เสื้อเกราะกันกระสุน    เสื้อกันกระสุน
• ปลดเกราะออก    ปลดเครื่องบังเหียนออก

• นั่นหมายถึง หน่วยซุ่มยิง ชุดเสื้อเกราะกันกระสุน