ชุมชนพืช คือ

• กลุ่มพืช

• ชุ     ( กลอน ) น. ต้นไม้ เช่น กินลูกชุลุเพรางาย. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ต. ชุ ว่า ต้นไม้).
• ชุม     ก. มารวมกันจากที่ต่าง ๆ เช่น ชุมพล; ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ขโมยชุม ยุงชุม.
• ชุมชน     น. หมู่ชน, กลุ่มคนที่อยู่รวมกันเป็นสังคมขนาดเล็ก อาศัยอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกันและมีผลประโยชน์ร่วมกัน.
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• นพ     นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
• พืช     น. เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป, พืชพันธุ์ ก็ใช้. ( ป. พีช; ส. วีช); พรรณไม้ที่งอกอยู่ตามที่ต่าง ๆ, พืชพรรณ ก็ใช้.
• ชุมนุมชน    น. หมู่ชนที่รวมกันอยู่หนาแน่น, หมู่ชนที่มารวมกันมาก ๆ.
• พื้นที่ชุมชน    พื้นที่สาธารณะ
• ศูนย์ชุมชน    น. หน่วยงานถาวรที่เป็นศูนย์กลางในการวางแผนปฏิบัติงานและประสานงานบริการของหน่วยราชการและองค์การต่าง ๆ โดยประชาชนในท้องถิ่นนั้นจะเลือกคณะกรรมการขึ้นทำหน้าที่กำหนดนโยบายและบริหารงาน.
• ชุมชนชนบท    ชุมชนเกษตร
• ชุมชนเมือง    n. กลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในเมือง, อาณาเขตที่จัดเป็นย่านการค้า การทำธุรกิจ คำตรงข้าม: ชุมชนชนบท ตัวอย่างการใช้: พื้นที่ที่มีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษนั้นต้องเป็นชุมชนเมืองที่มีลักษ
• ชุมชนเล็ก ๆ    ย่านธุรกิจการค้าของชนบท เขตเมือง เมืองเล็ก ๆ
• ชุมชนเล็กๆ    ชุมชน ตําบล ท้องถิ่น ท้องที่
• ชุมชนแออัด    n. ชุมชนแออัดหมายถึงที่อยู่อาศัยของกลุ่มคนซึ่งตัวบ้านเรือนติดกันหนาแน่น และมักจะเป็นสถานที่ที่มีน้ำเน่าเสียขังอยู่ล้อมรอบ ชื่อพ้อง: สลัม ตัวอย่างการใช้: ชุมชนแออัดเป็นปัญหาที่เมืองต้องปร
• ชุมชนสิ่งมีชีวิต    กลุ่มทางชีววิทยา กลุ่มสิ่งมีชีวิตของระบบนิเวศ ชุมชีวิน