ชุมเพ็ด คือ
- น. ชื่อว่านชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
- ชุ ( กลอน ) น. ต้นไม้ เช่น กินลูกชุลุเพรางาย. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ต. ชุ ว่า ต้นไม้).
- ชุม ก. มารวมกันจากที่ต่าง ๆ เช่น ชุมพล; ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ขโมยชุม ยุงชุม.
- เพ ก. พังทลาย.
- โมเพ็ด รถโมเพ็ด
- ชุมเห็ด น. ชื่อไม้พุ่ม ๒ ชนิดในสกุล Senna วงศ์ Leguminosae คือ ชุมเห็ดไทย [S. tora (L.) Roxb.] ใบเล็ก และ ชุมเห็ดเทศ [S. alata (L.) Roxb.] ใบใหญ่, ทั้ง ๒ ชนิดใช้ทำยาได้.
- รถโมเพ็ด โมเพ็ด
- ลมเพลมพัด น. อาการที่เจ็บป่วยโดยไม่รู้สาเหตุ มักเข้าใจกันว่าถูกกระทำ.
- ชักจูงให้ร่วมเพศ ดึงดูดใจ ยั่ว-ยวนใจ ล่อลวงให้ไปเสียตัว ล่อใจ ล้อลวง ดึงดูด ยั่วยวน ล่อลวง
- ดักซุ่มเพื่อโจมตี ซ่อนตัวเพื่อโจมตี
- ดื่มเพื่อเกียรติกับ ดื่มอวยพร
- ชัด ว. ประจักษ์แจ้ง, แจ่มแจ้ง, เช่น เห็นชัด ปรากฏชัด; ไม่ผิดเพี้ยน, ไม่แปร่ง, เช่น พูดชัด.
- ชิด ๑ น. ชื่อเนื้อในลูกไม้ชนิดหนึ่งได้จากต้นตาว (Arenga pinnata) มีเนื้อคล้ายลูกจาก เรียกว่า ลูกชิด. (ดู ตาว ๒, ต๋าว ประกอบ). ๒ ก. ใกล้จวนติดหรือใกล้จนติดกัน เช่น นั่งชิดกัน ชิดเข้าไปอีกหน่อย.
- ชืด ว. จืด, หมดรสชาติ.
- ชุด ๑ น. เครื่องดักปลาชนิดหนึ่ง ถักด้วยหวายหรือเถาวัลย์เป็นตา; สิ่งที่ถักด้วยหวายหรือเถาวัลย์เป็นตาห่าง ๆ รูปคล้ายกระชุ สำหรับใส่หมูเป็น. ๒ น. ด้ายหรือนุ่นเป็นต้นสำหรับเป็นเชื้อให้ไฟติดในเวลาตีหินเหล็กไ
- ด.ช. เด็กชาย นักเรียนชาย เด็กนักเรียนชาย
มือถือ