ชูขาหน้าขึ้นทั้ง2ขา คือ

• การขี่ม้าเดินโอ้อวด

• ชู     ก. ยกขึ้นสูงกว่าระดับเดิม เช่น ชูมือ, บำรุงให้ดีขึ้น เช่น ชูกำลัง.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาหน้า     เนื้อขาหน้า ปีก เกี่ยวกับแขน แขนท่อนบน กระดูกฝ่ามือ กระดูกนิ้วมือ กระดูกน่อง กระดูกฝ่าเท้า กระดูกสะบัก กระดูกหน้าแข้ง กระดูกโคนขา กระดูกต้นแขน
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทั้ง     ว. ทั่ว เช่น ทั้งโลก ทั้งห้อง ทั้งตัว, รวมหมด เช่น ปลาทั้งตัว, พร้อมด้วย เช่น ต้มทั้งกระดูก นอนทั้งรองเท้า, ตลอด เช่น ทั้งคืน ทั้งวัน ทั้งเดือน
• ไร้ความรู้ในสาขาหนึ่ง    ไม่รู้หนังสือ ไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้ ไร้การศึกษา
• หน้าขา    น. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.
• ชิ้นเนื้อวัวเหนือขาหลัง    เนื้อสันนอก
• ชีผ้าขาว    ดู ชีปะขาว ๒ (๑).
• ชั้นที่ขาด    ความแตกต่างกันมาก ส่วนแตก ส่วนแยก หุบเหว เหว
• การไม่มีความรู้ในสาขาหนึ่ง    การไม่รู้หนังสือ การไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้ การไร้การศึกษา