ช่างหัตถกรรม คือ

• ช่างฝีมือ

• ช่าง     ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
• หัต     ก. ทำลาย. ( ป. , ส. หต).
• หัตถ     หัดถะ-, หัด น. มือ; ศอกหนึ่ง; งวงช้าง. ( ป. ; ส. หสฺต).
• หัตถกรรม     น. งานช่างที่ทำด้วยมือ โดยถือประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก. ( ป. หตฺถ + ส. กรฺมนฺ; ป. หตฺถกมฺม).
• ถก     ก. ดึงรั้งให้สูงขึ้นอย่างถกผ้านุ่งถกแขนเสื้อ, ดึงให้หลุดลอกออกมาอย่างถกหนังหัว; จั่วไพ่ที่กำลังรอกินด้วยตัวเอง,
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรร     ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
• กรรม     ๑ กำ, กำมะ- น. (๑) การ, การกระทำ, การงาน, กิจ, เช่น พลีกรรม ต่างกรรมต่างวาระ, เป็นการดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เช่น กุศลกรรม อกุศลกรรม. (๒)
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ช่างโรงงานประกอบหัตถกรรม    ช่างทำเครื่องบดวัตถุ
• งานหัตถกรรม    การฝีมือ ศิลปหัตถกรรม สิ่งที่ทำขึ้นด้วยมือ หัตถกรรม งานฝีมือ งานประดิษฐ์ งานแฮนด์เมด
• ศิลปหัตถกรรม    น. ศิลปวัตถุที่เป็นผลงานประเภทศิลปะประยุกต์ มีจุดประสงค์และความต้องการในด้านประโยชน์ใช้สอย เช่น งานโลหะ งานถักทอ งานเย็บปักถักร้อย.
• เกี่ยวกับหัตถกรรม    ด้วยมือ ทำด้วยมือ เกี่ยวกับคู่มือ เกี่ยวกับมือ
• โอสถกรรม    น. การแพทย์แผนกใช้ยา, การรักษาไข้ด้วยวิธีใช้ยา.
• อุโบสถกรรม    อุโบสดถะกำ น. การทำอุโบสถ. (ป. อุโปสถกมฺม).