ช่างเพชรพลอย คือ

• n.
  ผู้ที่มีความชำนาญเรื่องทำเพชรพลอยหรือแก้วให้เป็นเหลี่ยมหรือรูปตามต้องการ
  ตัวอย่างการใช้: โรงงานของเขาต้องการช่างเพชรพลอยที่มีฝีมือเป็นจำนวนมาก

• ช่าง     ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพชร     เพ็ด, เพ็ดชะ- น. ชื่อแก้วที่แข็งที่สุดและมีน้ำแวววาวมากกว่าพลอยอื่น ๆ ใช้ทำเครื่องประดับหรือใช้ประโยชน์ในทางอุตสาหกรรม; โดยปริยายหมายความว่า
• เพชรพลอย     n. เครื่องเพชรพลอย , ชื่อพ้อง: อัญมณี ตัวอย่างการใช้: เธอไม่ต้องการเพชรพลอยพวกนี้จากเขา แต่ต้องการความรักมากกว่า
• ชร     ชฺระ- เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง. ๑ ชอน น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. ( ข. ). ๒
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• พล     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• พลอ     พฺลอ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ก. ฝานเอาเปลือกแข็งออก.
• พลอย     ๑ พฺลอย น. หินที่มีเนื้อใสสีต่าง ๆ ใช้ทำเป็นเครื่องประดับมีหัวแหวนเป็นต้น, เรียกสิ่งที่ทำเทียมพลอยว่า พลอยหุง. ๒ พฺลอย ว. ร่วมด้วย,
• ลอย     ก. ทรงตัวอยู่ในอากาศ เช่น บัลลูนลอย ว่าวลอย; เด่นขึ้น, นูนขึ้น, เช่น รูปปลาที่วาดบนพัดมองเหมือนลอยออกมา; ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง,
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• พ่อค้าเพชรพลอย    คนขายเพชรพลอย
• เครื่องเพชรพลอย    น. รัตนชาติที่เจียระไนและนำมาทำเป็นเครื่องประดับแล้ว.
• เครื่องเพชรพลอยเล็ก ๆ น้อย ๆ    ของกระจุกกระจิก นิทรรศการที่หรูหรา พิธีที่หรูหรา สิ่งที่มีค่าเล็ก ๆ น้อย ๆ สิ่งประดับ สิ่งประดับที่หรูหรา หรูหราหรือฉูดฉาดแต่ไร้ค่า เครื่องประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา
• การเจียรไน เพชรพลอย    ศิลปะการเจียระไนเพชรพลอย