ช้างที่นั่ง คือ
"ช้างที่นั่ง" อังกฤษ
- n.
ช้างที่เป็นที่ประทับของพระมหากษัตริย์
clf.: เชือก, ช้าง
- ช้า ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
- ช้าง ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Elephas maximus ในวงศ์ Elephantidae ตัวสีเทา จมูกยื่นยาวเรียกว่า งวง ตัวผู้มีงายาวเรียก ช้างพลาย
- ที ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
- ที่ น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
- ที่นั่ง ( ราชา ) น. อาคารที่ประทับซึ่งตามปรกติอยู่ในพระราชวัง เช่น พระที่นั่งบรมพิมาน พระที่นั่งอัมพรสถาน, อาคารที่เสด็จออกมหาสมาคม เช่น
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- นั่ง ก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.
- ช่างทําฟัน ทันตแพทย์ หมอฟัน
- ช่างทำปืน นักดวลปืน นักต่อสู้ด้วยปืน ผู้ชำนาญการใช้ปืน
- ช่างทำไวโอลิน คนทำไวโอลิน ช่างไวโอลิน
- ช้างพัง น. ช้างตัวเมีย; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์สวาดิ มี ๕ ดวง, ดาวงูเหลือม ดาวสวาตี หรือ ดาวสวัสดิ ก็เรียก.
- ช้างพระที่นั่ง คชาธาร ช้างทรง
- ขว้างทิ้ง ปาทิ้ง เขวี้ยงทิ้ง โยนทิ้ง กําจัด ทิ้ง โละ ละทิ้ง เหวี่ยงทิ้ง
- ช่องทาง ทาง ลู่ทาง วิธี วิธีการ หนทาง เลน ช่องทางเดินรถ รูปแบบ แนว วิธีหรือแนวทาง ทางเข้าออก ประตู โอกาส ทางเลือก วิถีทาง วิธีเลือก ช่องเขา ช่องแคบ
- ช่างทอง น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).