ช้ําเลือด คือ

• ห้อเลือด

• ช้ํา     บอบช้ํา ฟกช้ํา ระบม บวม อักเสบ เจ็บ ฟกช้ําดําเขียว
• เลือ     ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
• เลือด     น. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• ช้าเลือด    น. ชื่อไม้เถาชนิด Caesalpinia mimosoides Lam. ในวงศ์ Leguminosae เถามีหนามมาก ใบเป็นฝอยคล้ายใบมะขาม ดอกเป็นช่อสีเหลือง มีฝัก ใบและช่อมีกลิ่นเหม็นคล้ายกลิ่นตัวเรือด ใช้ทำยาได้, ปู่ย่า ก็เรียก.
• ชุ่มเลือด    โชกเลือด
• บ้าเลือด    ว. บันดาลโทสะอย่างไม่กลัวตายเมื่อถูกทำร้ายถึงเลือดตกยางออก.
• ส่าเลือด    น. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.
• หน้าเลือด    ว. ชอบแสวงหาประโยชน์โดยวิธีบังคับให้จำยอมเพราะเห็นแก่ตัว เช่น เขาเป็นเจ้าหนี้หน้าเลือด, หน้าโลหิต ก็ว่า.
• เข้าเลือด    ก. เข้าเนื้อ.
• ชําเลือง    ชายตา เหลือบมอง ชายตามอง เหลือบดู ชะม้ายตา มอง ลอบมอง เล่นตา เล่นหูเล่นตา ดูผาดๆ ม่ายเมียง เมินๆ เมียงๆ เหล่ๆ เหลือบ แวบมอง มองชั่วขณะ มองแวบหนึ่ง มองดูที่...อย่างรวดเร็ว ดูทางหางตา มองเผินๆ เมียงมอ
• ชําเลืองดู    เหลือบมอง มองผ่านๆ
• มาเลวิช    คาซิเมียร์ มาเลวิช คาซิเมียร์ เซเวริโนวิช มาเลวิช
• เลือดเข้าเลือดออก    ก. มีบาดแผล เช่น แค่หนามเกี่ยวก็ถึงกับเลือดเข้าเลือดออกแล้ว.