ซัลฟาดอกซีน คือ

• ซัลฟาไทอะโซล
  ซัลฟาควิโนซาลีน
  ซัลฟานิลอะไมด์
  ซัลฟาเมโทซาโซล
  ซัลฟาไดมิดีน
  ซัลฟาไดเมทโธซีน
  ซัลฟาไพริดีน
  ซัลโฟนาอะไมด์
  ซัลโฟนาไมด์

• ซัลฟา     น. ชื่อยาประเภทหนึ่ง เป็นสารอินทรียสังเคราะห์ ประเภทอนุพันธ์ของกรดซัลฟานิลิก เช่น ซัลฟาไดอะซีน ซัลฟากัวนิดีน
• ฟาด     ก. หวด, เหวี่ยง, เช่น ฟาดด้วยไม้เรียว ฟาดผ้า จระเข้ฟาดหาง; ( ปาก ) กินอย่างเต็มที่ เช่น ฟาดข้าวเสีย ๓ ชาม.
• ดอ     ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
• ดอก     ๑ น. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ซี     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• ซีน     กลีอะดิน ฮอร์ดีน โปรลามีน ฉาก
• ซัลฟาควิโนซาลีน    ซัลฟาไทอะโซล ซัลฟาดอกซีน ซัลฟานิลอะไมด์ ซัลฟาเมโทซาโซล ซัลฟาไดมิดีน ซัลฟาไดเมทโธซีน ซัลฟาไพริดีน ซัลโฟนาอะไมด์ ซัลโฟนาไมด์
• ซัลฟาไดมิดีน    ซัลฟาไทอะโซล ซัลฟาควิโนซาลีน ซัลฟาดอกซีน ซัลฟานิลอะไมด์ ซัลฟาเมโทซาโซล ซัลฟาไดเมทโธซีน ซัลฟาไพริดีน ซัลโฟนาอะไมด์ ซัลโฟนาไมด์
• ซัลฟาไพริดีน    ซัลฟาไทอะโซล ซัลฟาควิโนซาลีน ซัลฟาดอกซีน ซัลฟานิลอะไมด์ ซัลฟาเมโทซาโซล ซัลฟาไดมิดีน ซัลฟาไดเมทโธซีน ซัลโฟนาอะไมด์ ซัลโฟนาไมด์
• ซึ่งถูกฟาดฟัน    ซึ่งถูกโค่น
• ฟาลโลทอกซิน    กรดทีนูอะโซนิค กรดบิสโซคลามิค กรดแอสเพอจิลลิค กรดไมโคฟีโนลิค นิดูโลทอกซิน ฟูซาริน ฟูมิเทอมอร์จิน บี มาลฟอร์มอน รูกูโลซิน รูบราทอกซิน ลูทิโอสคิริน วิริดิทอกซิน สคิรีน สปอริเดสมิน สารพิษจากเชื้อรา อะม
• ไดออกซิน    พีซีดีดี
• ไพริดอกซิน    วิตามินบี 6 อะเดอมิน
• ซัลฟาไดเมทโธซีน    ซัลฟาไทอะโซล ซัลฟาควิโนซาลีน ซัลฟาดอกซีน ซัลฟานิลอะไมด์ ซัลฟาเมโทซาโซล ซัลฟาไดมิดีน ซัลฟาไพริดีน ซัลโฟนาอะไมด์ ซัลโฟนาไมด์