ซาบซึ้งใจมากเกินไป คือ

• ต้มแล้ว vt.
  มีฝนตกมาก
  มีอารมณ์อ่อนไหวมากเกินไป
  เปียกชุ่ม
  เปียกโชก
  เหนอะหนะ
  ไร้ความรู้-สึก

• ซา     ๑ น. ชื่อเรือโบราณชนิดหนึ่ง. ๒ ก. ลดน้อยถอยลงกว่าที่เป็นอยู่, บรรเทาเบาลงกว่าที่เป็นอยู่, เช่น ฝนซา ไฟซา.
• ซาบ     ครอบคลุมไปทั่ว ซึมซ่าน ซึมผ่าน ซึมเข้า ซึมแทรก ตลบ แผ่ไปทั่ว
• ซาบซึ้ง     ว. อาการที่รู้สึกจับใจอย่างลึกซึ้ง, อาการที่รู้สึกปีติปลาบปลื้ม.
• ซาบซึ้งใจ     1) v. อาการที่รู้สึกจับใจอย่างลึกซึ้ง, อาการที่รู้สึกปีติ ปลาบปลื้ม ชื่อพ้อง: จับใจ ตัวอย่างการใช้:
• ซาบซึ้งใจมาก     ประทับใจมาก
• ซึ้ง     ๑ น. ภาชนะสำหรับนึ่งของ ทำด้วยโลหะมีลักษณะกลมคล้ายหม้อ ซ้อนกันเป็นชั้น ๆ ๒-๓ ชั้น ชั้นล่างใส่น้ำสำหรับต้มให้ความร้อน ชั้นที่ซ้อนที่ก้นเจาะเป็นรู
• ซึ้งใจ     v. รู้สึกเอิบอาบซาบซ่านแผ่ไปทั่วร่างกายและจิตใจ ชื่อพ้อง: ซาบซึ้งใจ ตัวอย่างการใช้:
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ใจมา     ว. มีหวังขึ้น เช่น ใจมาเป็นกอง ใจมาเป็นกระบุง.
• จม     ก. หายลงไปหรืออยู่ใต้ผิวพื้น เช่น จมน้ำ จมดิน, โดยปริยายหมายความว่า เข้าลึก เช่น จมมีด จมเขี้ยว, หมกตัวหรือฝังตัวอยู่ เช่น จมอยู่ในห้องหนังสือ
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• มากเกิน     เกินการ มากมาย เกินพอ เหลือเฟือ เหลือเกิน เกิน เหลือ ปล่อยอารมณ์เต็มที่ เกี่ยวกับการจลาจล เขียวขจี
• มากเกินไป     เยอะเกินไป ที่เกินพอ มากเกินควร มากเกินพอ เกินขีด สูงเกินไป บ่อยเกิน พร่ําเพรื่อ เหลือเฟือ ทนไม่ได้ รับไม่ได้ สุดที่จะทนได้ อึดอัดใจ เหลือที่จะทนได้
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกิน     ว. พ้น, เลย, คำนี้ใช้แก่ลักษณะที่มีมากกว่าหรือยิ่งกว่ากำหนด เช่น เกินขนาด เกินฐานะ เกินเวลา เกินสมควร.
• เกินไป     ว. คำประกอบท้ายคำวิเศษณ์ เพื่อเน้นความหมาย แสดงว่าเกินกำหนด เกินพอดี เช่น กินมากเกินไป ดีเกินไป สุกเกินไป.
• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,