ซึ่งขัดแย้งกัน คือ

• ซึ่งไม่พร้อมเพรียงกัน
  ซึ่งไม่สอดคล้องกัน
  ทะเลาะกัน
  บาดหมางกัน
  ไม่เข้าหู
  ซึ่งไม่ลงรอยกัน
  ซึ่งขัดกัน
  ซึ่งตรงกันข้ามกัน
  ซึ่งไม่ไปในทางเดียวกัน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งขัดแย้ง     ซึ่งไม่เห็นด้วย ซึ่งตรงกันข้าม
• ขัด     ๑ ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน; เหน็บ เช่น ขัดกระบี่; ไม่ทำตาม, ฝ่าฝืน, ขืนไว้, เช่น ขัดคำสั่ง; แย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน. ๒
• ขัดแย้ง     ก. ไม่ลงรอยกัน.
• ขัดแย้งกัน     incompatibles บุคคลที่เข้ากันไม่ได้ ซึ่งไม่สามารถจะเป็นพร้อมกันได้ ต่อต้านกัน เข้ากันไม่ได้ เป็นปรปักษ์ ไม่ลงรอยกัน ทะเลาะกัน
• แย้     ๑ น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ลำตัวแบนราบ ข้างตัวมีสีสวย ไม่มีหนามสันหลัง อาศัยขุดรูอยู่ในดิน หากินตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้
• แย้ง     ก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกัน ข้อความแย้งกัน; ต้านไว้, ทานไว้.
• แย้งกัน     ไม่ตรงกัน ขัดกัน ขัดแย้ง
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• การขัดแย้งกัน    การต่อสู้กัน การแข่งขันกัน "การบาดหมางกัน การแตกกัน การแตกร้าว การแตกหัก การแบ่งแยก
• ความขัดแย้งกัน    การแตกร้าว ความคิดเห็นไม่ตรงกัน ความไม่เห็นด้วย ความไม่ลงรอยกัน ความไม่สอดคล้องกัน
• ทําสิ่งที่ขัดแย้งกับผู้อื่น    ทําสิ่งตรงข้ามกับคนอื่น
• ขัดแย้งกับ    คัดค้าน ต่อต้าน ไม่เห็นด้วยกับ ตรงข้ามกับ เป็นศัตรูกับ ไม่ได้รับอนุมัติจาก มีปัญหากับ ต่อสู้กับ แบ่งแยกกับ ไม่ลงรอยกันกับ ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ โต้แย้งกับ ไม่ลงรอยกับ เกิดขึ้นในเวลาเดียวกับ
• อย่างขัดแย้ง    อย่างไม่เห็นด้วย