ซึ่งขาดทักษะ คือ

• ซึ่งไม่มีทักษะ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาด     ก. แยกออกจากกันเพราะถูกดึง ตัด หรือฉีก เป็นต้น เช่น เชือกขาด แขนขาด ผ้าขาด; ควรจะมีแต่ไม่มี เช่น เศรษฐีขาดไฟ; มีไม่ครบ, มีไม่เต็ม, เช่น
• ขาดทักษะ     v. ไม่มีความชำนาญ, ขาดความชำนาญ คำตรงข้าม: มีทักษะ, ชำนาญ, เชี่ยวชาญ, มีความสามารถ ตัวอย่างการใช้:
• ทัก     ๑ ก. กล่าวเป็นเชิงเตือน, พูดโอภาปราศรัยด้วยอัธยาศัยไมตรีเมื่อพบหน้ากัน, กล่าวหรือออกเสียงให้ระวังหรือสังเกตว่าจะเป็นภัยตามลัทธิที่ถือกัน เช่น
• ทักษ     -สะ- ( แบบ ) ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง. ( ส. ).
• ทักษะ     น. ความชำนาญ. ( อ. skill).
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• คนขาดทักษะ    คนขาดการฝึกฝน
• ซึ่งขาดบุคลิกลักษณะ    ที่ไม่มีบุคลิกภาพ
• ซึ่งขาดตอน    ซึ่งไม่ติดต่อกัน
• ซึ่งขาดน้ํา    ซึ่งไม่มีน้ํา
• ซึ่งขาดผู้นํา    ซึ่งไร้ผู้นํา
• ซึ่งขาดรุ่งริ่ง    กะรุ่งกะริ่ง ฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
• ซึ่งขาดสติ    วิกลจริต ไร้เหตุผล สติไม่ปกติ ซึ่งไร้เหตุผล