ซึ่งชอบเล่นสํานวน คือ

• เชิงสั่งสอน
  เต็มไปด้วยสุภาษิต

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ชอบ     ก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก,
• ชอบเล่น     ขี้เล่น ซน ร่าเริง สนุกสนาน
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• เล่น     ก. ทำเพื่อสนุกหรือผ่อนอารมณ์ เช่น เล่นเรือ เล่นดนตรี; แสดง เช่น เล่นโขน เล่นละคร เล่นงานเหมา; สาละวนหรือหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใด ๆ
• เล่นสํานวน     ชั้นเชิงโวหาร ปฏิภาณโวหาร เล่นลิ้น ตีฝีปาก ตีสํานวน ตีโวหาร เล่นสําบัดสํานวน ลับคารม
• ล่น     ก. วิ่ง, วิ่งเร็ว.
• สํานวน     คําคม คําพังเพย พังเพย สํานวนโวหาร โวหาร ลิ้นลม ท่วงทํานอง
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• ซึ่งชอบสําบัดสํานวน    ซึ่งชอบโต้คารม ซึ่งชอบโต้แย้ง
• ซึ่งชอบเสี่ยง    ซึ่งชอบผจญภัย
• ซึ่งชอบเข้าสังคม    ซึ่งชอบพบปะผู้คน
• เล่นสําบัดสํานวน    ตีฝีปาก ตีสํานวน ตีโวหาร เล่นสํานวน
• ชอบเลือก    ชอบสอดแทรก ระรานคนอื่น