ซึ่งตั้งตัวเป็น คือ

• ขนานนามตัวเอง
  ตั้งฉายาให้ตัวเอง
  อ้างตัวเอง
  เรียกขานตัวเอง
  แต่งตั้งตัวเอง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ตั้ง     ก. ชูตัว, ชูตัวหรือทำให้ทรงตัวในลักษณะที่ไม่ใช่นอนหรือล้ม, เช่น ขนตั้งชัน ต้นข้าวเอนแล้วกลับตั้งขึ้น ตั้งขวด ตั้งตุ๊กตา; ทรง, ดำรง, เช่น
• ตั้งตัว     ก. ตั้งฐานะหรือตั้งหลักฐาน; ยกย่องตัว, สถาปนาตัว, เช่น ตั้งตัวเป็นหัวหน้า ตั้งตัวเป็นใหญ่.
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• แต่งตัวเป็น    ปลอมตัวโดยแต่งเป็น
• แสดงตัวเป็น    ทําตัวเป็น ทําราวกับเป็น ทําหน้าที่เป็น แสดงเป็น
• ซึ่งต้มตุ๋น    ซึ่งฉ้อโกง ซึ่งหลอกลวง
• ซึ่งติดต่อกัน    ซึ่งต่อเนื่องกัน
• ซึ่งติดแน่น    เหนียว ยึด ซึ่งย้อมติดสี
• แต่งตั้งเป็น    เลือกให้เป็น กําหนดให้เป็น ตั้งชื่อ ให้ชื่อ ติดยศ ใส่ยศ
• ซึ่งติดเป็นนิสัย    ซึ่งฝังลึก ซึ่งเป็นสันดาน
• ซึ่งขาดความเป็นตัวของตัวเอง    ตามอย่าง ซึ่งเลียนแบบ
• ซึ่งยกย่องตัวเอง    ซึ่งคุยโม้ ซึ่งโอ้อวด
• ซึ่งตั้งตรง    ซึ่งตั้งฉากกับแนวราบของขอบฟ้า ตรงดิ่ง เกี่ยวกับกระหม่อม เกี่ยวกับกลางกบาล เกี่ยวกับการรวมกำลังผลิต หรือจำหน่ายสินค้าชนิดหนึ่ง เกี่ยวกับหรืออยู่บนจุดสุดยอด ชู ตั้งชัน ลุก โด่ ตรง ซึ่งตั้งฉากกับขอบฟ้า