ซึ่งถูกตัดหัวทิ้ง คือ

• ขาดผู้นำ
  ไร้หัว

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งถูกตัด     ซึ่งถูกฟัน ซึ่งถูกสับ ซึ่งถูกโค่น
• ถู     ก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.
• ถูก     ๑ ก. โดน, แตะต้อง, สัมผัส, เช่น ถูกเนื้อถูกตัว; เหมาะกัน, เข้ากัน, เช่น ถูกนิสัย; ตรงกันกับ เช่น ถูกกฎหมาย ถูกลอตเตอรี่;
• ตัด     ก. ทำให้ขาดด้วยของมีคม เช่น ตัดกระดาษ ตัดผ้า; ทอน เช่น ตัดเงินเดือน, ลัด เช่น เดินตัดทาง; ตัดสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำให้เป็นสิ่งสำเร็จรูป เช่น ตัดเสื้อ
• ตัดหัว     v. การประหารชีวิตในสมัยโบราณ , ชื่อพ้อง: ตัดศรีษะ ตัวอย่างการใช้: บทลงโทษผู้กระทำผิดในสมัยก่อนเพชฌฆาตจะตัดหัวผู้กระทำผิด
• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• วท     สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย
• ทิ้ง     ก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถืออยู่หลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ, ถ้าด้วยอาการขว้าง เรียกว่า ขว้างทิ้ง, ถ้าด้วยอาการโยน เรียกว่า โยนทิ้ง, ถ้าด้วยอาการเท
• ิ้     พลิ้ว
• ซึ่งถูกกักตัว    ซึ่งถูกกักขัง ซึ่งถูกคุมขัง
• ซึ่งถูกตัดยอด    กุด ด้วน
• ซึ่งถูกตัดสินไว้    ซึ่งถูกกําหนดไว้
• ชนักติดหลัง    (สำ) น. ความชั่วหรือความผิดที่ยังติดตัวอยู่.
• ซึ่งถูกกักขัง    ซึ่งถูกกักตัว ซึ่งถูกคุมขัง