ซึ่งทวนลม คือ

• ที่ต้านลม

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ทวน     ๑ น. อาวุธชนิดหนึ่งคล้ายหอก แต่เรียวเล็กและเบากว่า ด้ามยาวมาก; ไม้ ๒ อันที่ตั้งขึ้นข้างหัวและท้ายเรือต่อ สำหรับติดกระดานต่อขึ้นไป;
• ทวนลม     ปฏิวาต
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• หูทวนลม    v. ทำเป็นไม่ได้ยินที่พูด ตัวอย่างการใช้: ลูกสาวตัวดีทำหูทวนลมไม่ฟังที่แม่กล่าวตักเตือน
• ทำหูทวนลม    ก. ได้ยินแต่ทำเป็นไม่ได้ยิน.
• ทําหูทวนลม    เฉยเมย ไม่รับรู้
• แล่นทวนลม    ก. แล่นเรือใบเฉียงไปเฉียงมาแบบสลับฟันปลาเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ทางด้านต้นลม, แล่นก้าว ก็ว่า.
• ลมทวนลมค้า    น. ลมชั้นบนที่อยู่เหนือลมค้าในเขตร้อนและพัดสวนทางกับลมค้า. (อ. anti trade wind).
• ทิ้งทวน    (ปาก) ก. ทำอย่างไว้ฝีมือ, ทำจนสุดความสามารถ, ไม่ทำอีกต่อไป; ปล่อยฝีมือฝีปากเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเลิกไป; ฉวยโอกาสทำเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหมดอำนาจ.
• ซึ่งต้านลม    ซึ่งหันเข้าหาลม
• ซึ่งทําให้เกิดสารแขวนลอย    ซึ่งเป็นตัวทําละลาย
• ซึ่งทําให้เย็นลง    ซึ่งดับไฟ ซึ่งเอาชนะได้
• ถนนขึ้นลงทางด่วน    ถนนขึ้นทางด่วน