ซึ่งทำให้แตกต่างกัน คือ

• เป็นการแบ่งแยกชนิด
  เป็นเครื่องหมายการออกเสียง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งทำให้แตก     ซึ่งชี้ขาด ซึ่งทำให้สยบ ซึ่งบดขยี้
• ทำ     ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
• ทำให้     ก. เป็นเหตุให้ เช่น ทำให้เขาได้ไปเมืองนอก ทำเอาเขาย่ำแย่ไป.
• ทำให้แตก     ขโมย ชิง ช่วงชิง ปล้น ปล้นสะดม แย่งชิง ทำให้ระเบิด
• ทำให้แตกต่างกัน     ทำให้มีหลายรูปแบบ ทำให้หลากหลาย
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ้แตก     ทะลุ เจาะแตก
• แตก     ก. แยกออกจากส่วนรวม เช่น แก้วแตก ชามแตก, ทำให้แยกออกจากส่วนรวม เช่น แตกสามัคคี แตกหมู่คณะ; คุมหรือควบคุมไว้ไม่อยู่ เช่น แตกฝูง ไฟธาตุแตก ใจแตก
• แตกต่าง     ก. ไม่เหมือนกัน, ผิดกัน.
• แตกต่างกัน     หลากหลาย ต่าง ๆ นานา ผันแปร หลายรูปแบบ เปลี่ยนแปลง คละกันไป ต่างๆ นานา ผิดกัน ผิดปกติʼ ไม่เหมือนกัน ซึ่งห่างประเด็น ซึ่งเบนออก แยกจากกัน ไม่เท่ากัน
• ตก     ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับต่ำในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น น้ำตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น
• ต่าง     ๑ น. ภาชนะสำหรับบรรทุกสิ่งของมีคานพาดไว้บนหลังสัตว์พาหนะมีวัวและลาเป็นต้น ให้ห้อยลงมาทั้ง ๒ ข้าง, เรียกโค ลา
• ต่างกัน     1) adv. อย่างผิดแผกกันไป, อย่างไม่เหมือนกัน ชื่อพ้อง: แตกต่าง ตัวอย่างการใช้: ฉันว่าเราสองคนคิดต่างกัน คงไปด้วยกันไม่ได้ 2) adj.
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.