ซึ่งน่าตกใจ คือ

• ที่น่าหวาดกลัว

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าตกใจ     น่าใจหาย สยองขวัญ น่ากลัว น่าขนลุก น่าหวาดกลัว สยอง น่าเกลียด ขี้กลัว น่าเกลียดมาก สยดสยอง ใหญ่โตอย่างน่ากลัว
• ตก     ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับต่ำในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น น้ำตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น
• ตกใจ     ก. สะดุ้งขึ้นโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเสียงดัง ๆ หรือมีใครมาถูกต้องตัว, ใจหาย.
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ช่างน่าตกใจ    น่าประหลาด ช่างกล้าจริงๆ
• เข้าใกล้อย่างน่ากลัวหรือน่าตกใจ    ตรงมาหาอย่างรวดเร็วและน่ากลัว เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็วและน่ากลัว
• สิ่งที่น่าตกใจ    สิ่งประหลาด ผู้ที่น่าตกใจกลัว
• ซึ่งนอกใจ    ซึ่งไม่จงรักภักดี ซึ่งไม่ซื่อสัตย์
• ซึ่งตกใจง่าย    ขี้กลัว ขี้ตื่น ประหม่า
• ซึ่งตกอกตกใจ    อกสั่นขวัญแขวน ซึ่งตกตะลึง
• ผู้ที่น่าตกใจกลัว    สิ่งที่น่าตกใจ
• ขี้ตกใจ    ทำให้ตกอกตกใจ ใจฝ่อ ขี้กลัว ขี้ขลาด ขี้ตื่น ขวัญอ่อน ผวา ที่ตกใจง่าย ขวัญหนีดีฝ่อ ตื่นไฟ
• ้ตกใจ    หวาดกลัว เกรงกลัว สะดุ้ง