ซึ่งปกปิด คือ

• ซึ่งซ่อน
  ซึ่งแฝงเร้น
  ที่มองไม่เห็น

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ปก     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
• ปกปิด     ก. ปิดไม่ให้รู้หรือไม่ให้เห็น, ปิดไว้เป็นความลับ.
• กปิ     กะ- ( แบบ ) น. ลิง เช่น ทรงพาหะองคต กปิยศโยธิน. ( พากย์ ). ( ป. , ส. ).
• ปิด     ก. กันหรือกั้นไว้ไม่ให้เผยออก เช่น ปิดฝาหม้อ, กันหรือกั้นไว้ให้เข้าออกไม่ได้ เช่น ปิดถนน; ติด เช่น ปิดประกาศ ปิดทอง; โดยปริยายหมายความว่า หยุด
• ซึ่งปกป้อง    ซึ่งป้องกัน
• ซึ่งไม่ปกปิด    ซึ่งเปิดเผย ซึ่งไม่ซุ่มซ่อนไว้ ซึ่งไม่ปิดบัง
• สิ่งปกปิดความผิด    สิ่งปิดเรื่องน่าอาย
• สิ่งปกป้อง    ผู้พิทักษ์
• ไม่ปกปิด    ว่าง โล่ง ซึ่งไม่สามารถยับยั้ง ไม่ปิดบัง
• ซึ่งปลุกปั่น    ซึ่งก้าวร้าว ซึ่งประตุ้น ซึ่งยั่ว ซึ่งแหย่
• การปกปิด    สิ่งปกคลุม การกําบัง การอําพราง การซ่อน การเก็บเป็นความลับ การไม่มีข่าวคราว การปิดบัง การคลุม การหุ้ม การห่อ
• ปกปิดสิ่งไม่ดี    ซ่อนเร้น
• อย่างไม่ปกปิด    อย่างเปิดเผย โดยเจตนา
• ซึ่งปกครอง    มีอยู่ทั่งไป ซึ่งครอบงํา ซึ่งมีอํานาจ