ซึ่งประณาม คือ

• สาปแช่ง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประณาม     ๑ ก. น้อมไหว้ เช่น ขอประณามบาทบงสุ์พระทรงศรี. ( ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม). ๒ ก. กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง; ขับไล่. ( ส.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• น่าประณาม    น่าตําหนิ ควรตำหนิ ควรถูกตำหนʼ ควรถูกตำหนิ ควรรับผิด ควรได้รับการตำหนิ น่าตำหนิ
• ผู้ประณาม    คนที่ดุด่า
• ซึ่งกล่าวประณามคนอื่น    กล่าวร้าย ซึ่งด่าว่า ใช้ผรุสวาท
• กล่าวประณาม    ประณาม
• การประณาม    การดุด่า การกล่าวประณาม คำพูดโจมตี การกล่าวหา การตําหนิ การติเตียน กล่าวหาอย่างรุนแรง การจับผิด การดุ การตำหนิ การต่อว่า ดุ ประณาม การหาเหตุ
• ประณามว่าเป็น    ด่าว่าเป็น
• ประณามในเรื่อง    ตําหนิในเรื่อง
• โดนประณาม    โดนด่าว่าอย่างแรง
• อย่างประณีต    อย่างงดงาม อย่างสวยงาม อย่างวิจิตร อย่างละเอียด อย่างซับซ้อน อย่างดีเลิศ อย่างผึ่งผาย อย่างภูมิฐาน อย่างสละสลวย อย่างละเอียดอ่อน ละเอียดลออ
• การกล่าวประณาม    การประณาม