ซึ่งพร่ามัว คือ

• เลือนราง
  ซึ่งมีหมอกลง
  ที่ปกคลุมด้วยหมอก

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พร่า     พฺร่า ก. ทำให้เสียหาย, ทำลาย, ทำให้ย่อยยับ, เช่น พร่าชื่อเสียง พร่าทรัพย์สมบัติ พร่าประโยชน์. ว. กระจัดกระจายจนเห็นหรือได้ยินไม่ถนัดชัดเจน
• พร่ามัว     adj. ไม่ชัด ชื่อพ้อง: เลือน, พร่าเลือน, ขุ่นมัว, มัว คำตรงข้าม: ชัดเจน ตัวอย่างการใช้: สักครู่สายตาที่พร่ามัวก็กลับแจ่มชัดขึ้น
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• มัว     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• ซึ่งพรรณา    ซึ่งบรรยาย
• ซึ่งพิจารณามาแล้ว    ทราบแล้ว
• ซึ่งพร้อมเพรียงกัน    สอดคล้องกัน หนึ่งเดียว ซึ่งไม่สามารถแบ่งแยกได้
• เฉียงพร้ามอญ    ดู กระดูกไก่ดำ.
• แล่งพระราม    ดู เขนงนายพราน.
• ซึ่งพอดีตัว    ซึ่งรัดรูป
• ซึ่งพิสูจน์แล้ว    กันทะลุ กันน้ำ ป้องกันไฟได้ ไม่ซึม
• ความพรั่งพร้อม    ความสมบูรณ์ ความอุดมสมบูรณ์ ความเพียบพร้อม ความพร้อมพรั่ง
• ซึ่งพร้อมปฏิบัติการ    ซึ่งปฏิบัติการ ซึ่งประจําการ