ซึ่งมักมาก คือ

• ซึ่งไม่รู้จักพอ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• งม     ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
• มัก     ก. ชอบ, พอใจ, เช่น เลือกที่รักมักที่ชัง. ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ, เช่น มักมีอันเป็นไปต่าง ๆ มักเป็นคนขี้ลืม.
• มักมาก     ก. โลภมาก, ปรารถนามาก (ใช้เฉพาะในทางกามคุณ).
• กม     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ม สะกด ว่า แม่กม หรือ มาตรากม. ๒ ( โบ ) ก. กุม เช่น เกลือกเจ้าแม่มาคิดคม ครุบคั้นกินกม บไว้บวางตัวตู. (
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• ซึ่งมีขนาดเล็กมาก    เกี่ยวกับกล้องจุลทรรศน์
• ซึ่งมีน้ําหนักมาก    หนัก
• ซึ่งมีน้ำดีออกมากผิดปกติ    เป็นโรคตับหรือน้ำดี
• ซึ่งมีน้ําหนักมากเกินไป    จ้ําม่ํา อ้วนกลม
• ซึ่งมีเรื่องมาก    ซึ่งมีผลสำคัญ เป็นเหตุการณ์สำคัญ
• อย่างมากมาย    อย่างมาก อย่างใหญ่หลวง อย่างมหาศาล อย่างใหญ่โต อย่างมีความหมายมาก อย่างอุดมสมบูรณ์ อย่างเร่งด่วน อย่างเจ็บปวด อย่างไม่ธรรมดา มาก อย่างลึกซึ้ง อย่างแรงกล้า อย่างสุดซึ้ง หลายครั้ง อย่างเพิ่มขึ้นหลายเท
• ซึ่งยุ่งยากมาก    ซึ่งซับซ้อนมาก
• ซึ่งอยากมาก    ซึ่งปรารถนาอย่างแรงกล้า