ซึ่งมีมารยาทเลว คือ

• ไม่ประณีต
  ไม่มีกริยา
  ไม่มีมาร-ยาท
  ไม่สุภาพ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งมี     คลอดก่อนกำหนด ซึ่งทำให้แท้ง แท้ง ไม่สำเร็จ
• ซึ่งมีมารยาท     งดงาม สง่างาม ซึ่งมีมารยาทดี
• งม     ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีมารยาท     สุภาพ ีซึ่งทําหัวสูง แสร้งทําเป็นผู้ดี เป็นผู้ดี สง่า นอบน้อม อ่อนโยน เรียบร้อย มีกิริยาเรียบร้อย สุภาพนอบน้อม มารยาทดี ถูกกาลเทศะ เหมาะสม
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาร     มาน, มาระ-, มานระ- น. เทวดาจำพวกหนึ่ง มีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ; ยักษ์; ผู้ฆ่า, ผู้ทำลาย, ในพระพุทธศาสนาหมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี ๕
• มารยา     มานยา น. การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล, เช่น เจ้ามารยา มารยามาก ทำมารยา. (แผลงมาจากมายา).
• มารยาท     -ระยาด น. มรรยาท, กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ. ( ส. มรฺยาทา; ป. มริยาท).
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• เลว     ว. มีค่าต่ำกว่ามาตรฐาน เช่น กระดาษเลวเขียนหมึกแล้วซึม; สามัญ เช่น ทหารเลว ไพร่เลว; ต่ำ, ทราม, เช่น มารยาทเลว. ก. รบ, รบศึก, มักใช้เข้าคู่กับคำ
• คนที่โง่ งุ่มง่ามและมีมารยาทเลว    น้อมศีรษะให้
• ซึ่งมีมารยาทดี    ซึ่งมีมารยาท เรียบร้อย ซึ่งมีกิริยาดี ซึ่งได้รับการอบรมมาดี
• ซึ่งมีกิริยามารยาทดี    สุภาพ