ซึ่งยอมให้อภัย คือ

• ซึ่งยอมยกโทษให้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ยอม     ก. อาการที่แสดงออกบอกให้รู้ว่าเห็นด้วย ไม่ขัด ตกลงปลงใจ เช่น ยอมตามที่สั่ง ยอมนั่ง ยอมตาย, ผ่อนผันให้ เช่น ยอมให้ทำได้ ยอมให้ไป, ไม่สู้ เช่น
• ยอมให้     อนุญาต ยอม ยินยอม ยอมแพ้ ยกให้ จํานน ยอมจํานน ให้อํานาจ ยอมยอมให้กับฐ ยอมอ่อนข้อให้ ยินยอมให้ ก้มหัว ยอมรับ ยอมอ่อนน้อม สวามิภักดิ์ ยื่นให้ ส่งให้
• ยอมให้อภัย     ยอมยกโทษให้
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ให้อภัย     ก. ยกโทษให้, ไม่ถือโทษ.
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• อภัย     อะไพ, อะไพยะ- น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. ( ป. , ส. ), นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ,
• ภัย     น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัย คือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. ( ป. , ส. ภย).
• ซึ่งยอมให้ได้    ซึ่งอนุโลมได้ เกี่ยวกับการคล้อยตาม
• ยินยอมให้    ตัดสินให้ ยอมยกให้ ยอม ยอมให้ มอบให้ดูแล วางใจใน อนุญาต อนุมัติ เห็นด้วย
• ยินยอมให้เกิดหรือมี    อนุญาตให้
• ยินยอมให้กับ    ยอมอ่อนข้อให้