ซึ่งระคายเคือง คือ

• ซึ่งกังวลใจ
  ซึ่งวุ่นวายใจ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระคาย     น. ละอองที่ทำให้คายคัน. ก. ทำให้คายคันเหมือนถูกละออง เช่น ระคายตัว, กระทบกระเทือนกายใจให้เกิดรำคาญไม่สุขใจ เช่น ระคายหู, ( กลอน ) ใช้เป็น กระคาย
• ระคายเคือง     v. รู้สึกคายคันและเคืองตา ชื่อพ้อง: เคือง, ระคาย ตัวอย่างการใช้: หลังจากออกจากพงหญ้า โกมนก็รู้สึกระคายเคืองที่ผิวหนัง
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาย     ๑ ก. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก เช่น คายชานอ้อย; ปล่อยออกมา เช่น คายความร้อน;
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคือง     ก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.
• คือ     สัน. เท่ากับ, ได้แก่. ก. เป็น เช่น โลกคือดาวดวงหนึ่ง.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• สิ่งระคายเคือง    n. สิ่งที่ทำให้รู้สึกคายคันเหมือนถูกละอองหรือเกิดสิ่งผิดปกติขึ้นในร่างกาย ตัวอย่างการใช้: ผู้เป็นแม่ควรปรับปรุงสิ่งแวดล้อมให้ปราศจากสิ่งระคายเคืองต่อลูกน้อย
• อย่างระคายเคือง    อย่างรบกวน อย่างวุ่นวายใจ
• ซึ่งทำให้คันหรือระคายเคือง    กระท่อนกระแท่น ซึ่งกัดกร่อน ทำให้เกิดเสียงเสียดสี เกี่ยวกับการข่วน
• ซึ่งทําให้คันหรือระคายเคือง    เสียดสี
• ซึ่งทําให้ระคายเคือง    ที่ทําให้เกิดอาการคัน