ซึ่งระยิบระยับ คือ
"ซึ่งระยิบระยับ" อังกฤษ
- ซึ่งเปล่งปลั่ง
ซึ่งเป็นประกาย
- ซึ่ง ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ระยิบ ระยิบระยับ พราวแพรว ระยับ แพรวพราว
- ระยิบระยับ ว. ยิบ ๆ ยับ ๆ เช่น แสงดาวระยิบระยับ.
- ยิบ ๑ ว. ยิ่ง, มักใช้ประกอบคำ ถี่ หรือ ละเอียด เป็น ถี่ยิบ ละเอียดยิบ. ๒ ( ปาก ) ก. ยักเอาไว้, ริบไว้, เช่น ไม่รู้ว่าใครเอาของมาลืมทิ้งไว้
- บร บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
- ระยับ ว. พราวแพรว, วับวาบ, (ใช้แก่แสงหรือรัศมี) เช่น ผ้ามันระยับ, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ระยิบ เป็น ระยิบระยับ เช่น ดาวส่องแสงระยิบระยับ.
- ยับ ๑ ก. เก็บ. น. เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนาน ๆ โดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ. ๒ ก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ,
- อย่างระยิบระยับ อย่างแวววาว
- แสงระยิบระยับ แสงแวววาว แสงแวววับ
- การส่องแสงระยิบระยับ การกระพริบตา การขยิบตา ชั่วพริบตา พริบตาเดียว ระยะเวลาที่สั้นมาก ระยะเวลาอันสั้น เวลาฉับพลัน เสี้ยววินาที ในฉับพลัน
- สิ่งที่มีแสงระยิบระยับ ที่บังตาม้า ที่ปิดตาม้า ผู้กระพริบตา
- ส่องแสงระยิบระยับ ส่องแสง
- เปล่งแสงระยิบระยับ กระพริบแสง
- ความระยิบระยับ ความแวววาบของแสงหรือเปลวไฟหรือดวงตา สิ่งที่ระยิบระยับ สิ่งที่แวววับ