ซึ่งรังเกียจ คือ

• ซึ่งคัดค้าน
  ซึ่งไม่ชอบ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• รัง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
• รังเกียจ     ก. เกลียดเพราะรู้สึกขยะแขยงหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• เกียจ     เกียด ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.
• กี     ดู กาบกี้ .
• ซึ่งน่ารังเกียจ    ซึ่งน่าสะอิดสะเอียน ซึ่งไม่น่าพอใจ
• ้รังเกียจ    รู้สึกขยะแขยง
• ข้อรังเกียจ    n. สิ่งที่รู้สึกเกลียดหรือไม่พอใจ ตัวอย่างการใช้: เขาถูกตั้งข้อรังเกียจว่าเป็นคนทุจริต
• ที่รังเกียจ    ที่เกลียดชัง
• น่ารังเกียจ    อย่างลังเล อย่างไม่เต็มใจ น่าขยะแขยง น่าสะอิดสะเอียน น่าเกลียด ซึ่งก่อการกำเริบ น่าอาเจียน เอาใจออกห่าง น่าเกลียดน่ากลัว น่าแขยง สกปรกอย่างน่าชัง น่ากลัว น่าสยดสยอง ซึ่งมีกลิ่นเหม็น มีกลิ่นแรง ส่งกล
• ซึ่งแสดงความรังเกียจ    ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม
• การรังเกียจ    การเกลียดชัง
• คนที่น่ารังเกียจ    คนโง่เง่า คนเส็งเคร็ง แมลงปรสิตเล็ก ๆ ที่อยู่บนคนและสัตว์ โลน คนที่โหดร้าย สิ่งที่น่ารังเกียจ

• สาวน้อยผู้เฉียบคมซึ่งรังเกียจผู้ชายเป็นที่สุด