ซึ่งลอยน้ำขึ้น คือ

• ลดแล้วขึ้นสูง
  สามารถทำให้วัตถุลอยน้ำ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ลอย     ก. ทรงตัวอยู่ในอากาศ เช่น บัลลูนลอย ว่าวลอย; เด่นขึ้น, นูนขึ้น, เช่น รูปปลาที่วาดบนพัดมองเหมือนลอยออกมา; ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง,
• ลอยน้ำ     ก. หล่อน้ำ, เอาภาชนะใส่ของไปตั้งไว้ในน้ำไม่ให้มดขึ้น เช่น เอาขนมใส่ถ้วยไปลอยน้ำไว้; เอาดอกไม้หอมลอยลงในน้ำเพื่ออบน้ำให้หอม เช่น เอาดอกมะลิลอยน้ำ.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• อยน     อะยะนะ- น. ทาง, ถนน, ที่ไป, ที่เดิน; การไป, การถึง. ( ป. , ส. ).
• น้ำ     น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
• น้ำขึ้น     น. น้ำในทะเลและแม่น้ำลำคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเลหรือได้รับอิทธิพลจากน้ำทะเลเป็นต้น ที่มีระดับน้ำสูงขึ้น ในวันหนึ่ง ๆ ตามปรกติน้ำจะขึ้น ๒
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• ซึ่งลอยอยู่    ซึ่งล่องลอยอยู่ ซึ่งเคลื่อนจากที่เดิม ซึ่งโยกย้ายถิ่นที่อยู่ ยังมาหรือไปไม่ถึง
• ฟองลอยน้ำ    ฟอง ฟองฝอย
• ซึ่งล่องลอยอยู่    ซึ่งลอยอยู่ ซึ่งเคลื่อนจากที่เดิม ซึ่งโยกย้ายถิ่นที่อยู่ ยังมาหรือไปไม่ถึง
• ซึ่งลอยขึ้นไป    ซึ่งกําลังรุดหน้า ซึ่งสูงขึ้น
• ซุปน้ำข้น    พ็อตทิจ
• อย่างลอยนวล    อย่างไม่ได้รับการลงโทษ
• ซึ่งทำขึ้น    ประดิษฐ์ขึ้น v