ซึ่งสวมแหวน คือ

• ซึ่งประดับด้วยแหวน
  ซึ่งเป็นวงแหวน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวม     ก. กิริยาที่เอาของที่เป็นโพรงเป็นวงเป็นต้นครอบลงบนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สวมชฎา สวมหมวก เกี้ยวสวมจุก, คล้อง เช่น สวมพวงมาลัย, นุ่ง ในคำว่า สวมกางเกง,
• สวมแหวน     ถูกล้อมรอบ มีวงแหวน หมั้นแล้ว
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหว     แหฺว ว. ลักษณะของเสียงดังที่แสดงอาการดุ. ก. แผดเสียงดุ.
• แหวน     แหฺวน น. เครื่องประดับสำหรับสวมนิ้วทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นวงว่า วงแหวน เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.
• หวน     ก. เวียนกลับ เช่น ลมหวน.
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• ซึ่งสวมทักซิโด    ซึ่งสวมชุดทักซิโด ซึ่งสวมสูททักซิโด
• ซึ่งสวมโค้ต    ซึ่งสวมเสื้อโค้ต
• เครื่องสวมแข้ง    สนับแข้ง
• สวมแว่น    คล้ายสวมแว่นตา คล้ายแว่น สวมแว่นตา
• ซึ่งสวมชุดทักซิโด    ซึ่งสวมทักซิโด ซึ่งสวมสูททักซิโด
• ซึ่งสวมสูททักซิโด    ซึ่งสวมทักซิโด ซึ่งสวมชุดทักซิโด