ซึ่งเกิดในอวกาศ คือ

• ของอวกาศ
  เกี่ยวกับอวกาศ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกิด     ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
• ใน     บ. ตรงกันข้ามกับ นอก, ไม่ใช่นอก, เช่น ในบ้าน ในเมือง; แห่ง, ของ, เช่น พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. ( ข. ใน ว่า แห่ง, ของ).
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อวกาศ     อะวะกาด น. บริเวณที่อยู่นอกบรรยากาศของโลก. ( ส. ).
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• เกี่ยวกับการบินในอวกาศ    เกี่ยวกับมนุษย์อวกาศ
• มีอยู่ในอวกาศ    มีอยู่ในช่องว่าง เกี่ยวกับช่องว่าง เกี่ยวกับอากาศ
• วิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการบินในอวกาศ    วิทยาศาสตร์ หรือศิลปะการบิน
• ซึ่งเกิดขึ้นในอากาศ    ซึ่งมีชีวิตในอากาศ ซึ่งอยู่ในอากาศ
• สะเก็ดดาวหางหรือวัตถุก้อนเล็กที่วิ่งไปในอวกาศ    ดาวตก ผีพุ่งใต้
• นักบินอวกาศ    n. เจ้าหน้าที่ที่ได้รับฝึกฝนให้เดินทางและปฏิบัติหน้าที่นอกชั้นบรรยากาศโลก , ตัวอย่างการใช้: เราส่งนักบินอวกาศไปสำรวจดวงจันทร์เป็นครั้งที่ 3 clf.: คน
• ยานอวกาศ    น. ยานที่ส่งขึ้นไปเดินทางในอวกาศ.