ซึ่งเป็นกํามือ คือ

• ซึ่งเป็นมัดเล็กๆ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กํา     จับ กุม กลุ่ม กอง ฟ่อน มัด คว้า ฉวย ยึด หยุด ฉก ฉกฉวย ยั้ง รวบรัด เกาะกุม ผูกเงื่อน
• กํามือ     หมัด กําปั้น กําหมัด มุฐิ
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• ซึ่งเป็นก้อน    ซึ่งเป็นตุ่ม
• ซึ่งเป็นภาษามือ    ซึ่งเป็นภาษาใบ้
• ซึ่งเป็นกบฏ    ซึ่งก่อกบฏ ซึ่งต่อต้านรัฐบาล
• ซึ่งเป็นกรด    ที่มีคุณสมบัติเป็นกรด
• ซึ่งเป็นกลาง    ซึ่งไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ที่ไม่เข้าข้างใดข้างหนึ่ง ซึ่งไม่ลําเอียง ซึ่งไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
• ซึ่งเป็นกลุ่ม    ซึ่งรวมกันเป็นหมู่ ซึ่งเป็นกอง
• ซึ่งเป็นกอง    ซึ่งรวมกันเป็นหมู่ ซึ่งเป็นกลุ่ม
• ซึ่งเป็นกังวล    ซึ่งกระสับกระส่าย ซึ่งไม่สบายใจ
• ซึ่งเป็นการก่อความไม่สงบ    เกี่ยวกับการลอบวางเพลิง เกี่ยวกับการวางเพลิง เกี่ยวกับวัตถุระเบิดที่ลุกไหม้เมื่อระเบิด เป็นการก่อกวนความสงบ