ซึ่งเป็นรังแค คือ

• ซึ่งตกสะเก็ด

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นรัง     ว. เรียกข้าวสารที่เก็บไว้นานจนมีลักษณะคล้ายรังก่อนจะกลายเป็นตัวหนอนว่า ข้าวเป็นรัง.
• นร     นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
• รัง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
• รังแค     น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า.
• แค     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
• ซึ่งแบ่งเป็นระดับ    ซึ่งเปลี่ยนแปลงอย่างช้าๆ
• ซึ่งแสดงเป็นรูปเป็นร่าง    เป็นอุปมาอุปไมย เป็นรูป เป็นร่าง
• ซึ่งเป็นรุ่นพี่    อาวุโส ซึ่งมีอายุมากกว่า
• ซึ่งเป็นรอย    ซึ่งเป็นจุดด่างดํา
• ซึ่งเป็นริ้วรอย    ซึ่งมีรอยย่น
• ซึ่งเป็นรูปบูท    ซึ่งเป็นรูปรองเท้าบูท
• ซึ่งเป็นรูปปาก    ซึ่งเป็นรูปริมฝีปาก
• ซึ่งเป็นรูปหัวใจ    ูซึ่งเป็นรูปใบโพธิ์