ซึ่งเป็นสันดาน คือ

• ซึ่งติดเป็นนิสัย
  ซึ่งฝังลึก

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นสัน     ที่มีสัน
• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• สันดาน     ๑ น. อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด เช่น มีสันดานดี มีสันดานเลว, ( ปาก ) มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี เช่นสันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย. ( ป. , ส.
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• ดาน     ว. แข็ง, แน่น, เรียกดินที่จับตัวแข็งเป็นชั้น โดยมากเป็นประเภทดินเหนียวเนื้อแน่นที่น้ำไหลผ่านไม่ได้ เกาะตัวแข็งอยู่ใต้ผิวดิน ว่า ดินดาน,
• ซึ่งเป็นด้านข้าง    ซึ่งอยู่ทางด้านหนึ่ง
• ซึ่งเป็นสี่หน    ซึ่งเป็นสี่เท่า
• ซึ่งเป็นส่วน    ซึ่งเป็นตอน ที่แบ่งเป็นตอนๆ เกี่ยวกับกลุ่ม
• ซึ่งเป็นสิ่งเตือน    ซึ่งคอยเตือน
• ทางเปิดหรือบานเปิดบนดาดฟ้า    ทางเปิด
• ซึ่งเปลี่ยนสี    ซึ่งทําให้สีตก
• ซึ่งเป็นสถิติ    เกี่ยวกับการคํานวณทางสถิติ
• ซึ่งเป็นสัญญา    เกี่ยวกับสัญญา