ซึ่งเป็นหน่ออ่อน คือ

• ซึ่งยังเป็นหนุ่มเป็นสาว
  ซึ่งยังเป็นเด็ก

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน่อ     น. พืชที่งอกจากกอหรือเหง้าของต้นใหญ่, โดยปริยายเรียกสิ่งที่เกิดเช่นนั้น; ลูก, ลูกชาย, เชื้อสาย; แผลเรื้อรังที่เกิดจากคุดทะราด เป็นตามฝ่าเท้า.
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• อ่อน     ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน;
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ซึ่งเป็นหนี้    ซึ่งค้างชําระ ซึ่งยังไม่ได้จ่ายเงิน
• ซึ่งเป็นหนาม    เป็นหนาม
• ซึ่งเป็นหนึ่งเดียว    เป็นพิเศษ
• ซึ่งเป็นหนองน้ํา    ซึ่งท่วมท้น
• ซึ่งเป็นหนองบึง    ซึ่งเป็นแอ่งน้ํา ซึ่งเหมือนแอ่งน้ํา
• ซึ่งเป็นห่วง    ซึ่งเป็นที่สนใจ ที่เกี่ยวข้อง
• ซึ่งยังเป็นหนุ่มเป็นสาว    ซึ่งยังเป็นเด็ก ซึ่งเป็นหน่ออ่อน
• ซึ่งเป็นสี่หน    ซึ่งเป็นสี่เท่า