ซึ่งเป็นโรคหัด คือ

• ซึ่งติดโรคหัด

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งเป็นโรค     ซึ่งป่วย ซึ่งไม่สบาย ซึ่งผิดปกติ ซึ่งติดเชื้อ ซึ่งติดโรค ซึ่งมีสุขภาพไม่ดี ซึ่งมีสุขภาพไม่สมบูรณ์
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นโรค     เกิดจากโรค เกี่ยวกับโรค เจ็บป่วย เกี่ยวกับพยาธิวิทยา เกี่ยวกับโรควิทยา ไม่สบาย คลื่นไส้ ป่วย ป่วยเป็นโรค
• เป็นโรคหัด     จนมาก เกี่ยวกับหรือคล้ายโรคหัด ไม่น่าพอใจมาก
• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• โรคหัด     หัด
• คห     คะหะ- ( แบบ ) น. เรือน, ใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น คหกรรม. ( ป. ).
• หัด     ๑ น. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดศีรษะ ออกผื่นแดงตามตัว. ( อ. measles, morbilli, rubeola). ๒ ก. ฝึก, ฝึกฝน,
• ซึ่งติดโรคหัด    ซึ่งเป็นโรคหัด
• คนเป็นโรคหอบหืด    คนเป็นหอบหืด
• โรคหิด    โรคขี้เรื้อนแห้ง โรคเรื้อนสัตว์ ไรขี้เรื้อนชนิดโคริออนติก
• โรคหืด    หืด หืดหลอดลม โรคหืดหลอดลม
• โรคหูด    โรคติ่งเนื้องอก