ซึ่งใช้ได้จริง คือ

• ซึ่งพร้อมให้บริการ
  ซึ่งเป็นประโยชน์
  ซึ่งใช้งานได้
  ซึ่งใช้สอยได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ใช้     ก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น
• ใช้ได้     ว. ค่อนข้างดี.
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ได้จริง     ชะงัด แน่
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• จริง     จิง ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง,
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ซึ่งใช้ได้ง่าย    ซึ่งจัดการได้ง่าย
• ที่ใช้ได้จริง    ที่ขึ้นอยู่กับความเป็นจริง
• ที่ได้ใช้จริง    ที่ได้ลงมือจริง
• ซึ่งใช้การได้    ซึ่งปฏิบัติการได้
• ซึ่งใช้กินได้    ซึ่งเหมาะสําหรับกินได้ ที่กินได้ ซึ่งกินได้ ซึ่งเหมาะแก่การกิน
• ซึ่งใช้งานได้    ซึ่งพร้อมให้บริการ ซึ่งเป็นประโยชน์ ซึ่งใช้สอยได้ ซึ่งใช้ได้จริง