ซึ่งให้ความสบาย คือ

• น่าสบาย
  ซึ่งให้ความเพลิดเพลิน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความสบาย     ความสุข ความสําราญ สุข ความคล่อง ความง่ายดาย ความสะดวก ความสุขสบาย ความรู้สึกสบาย ความสบายกาย ความรื่นรมย์ ความอภิรมย์ การอยู่เฉยๆโดยไม่ต้องทําอะไร
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• สบ     ก. พบ, ปะ, เช่น สบโชค สบตา สบเหมาะ ฟันบนสบฟันล่าง, ถูก, ต้อง, เช่น สบใจ สบปาก สบอารมณ์. น. บริเวณที่แม่น้ำตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปมาบรรจบกัน เช่น
• สบาย     สะบาย ว. อยู่ดีกินดี เช่น เดี๋ยวนี้เขาสบายขึ้น ลูก ๆ ทำงานหมดแล้ว, เป็นสุขกายสุขใจ เช่น เวลานี้เขาสบายแล้ว เพราะมีฐานะดีขึ้น ไม่มีวิตกกังวลใด ๆ;
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาย     น. ข้าว. ( ข. ).
• ความสบายกาย    ความสบาย ความรู้สึกสบาย
• ความสบายใจ    ความปิติยินดี ความสุข ความสุขสําราญ ความสุขใจ ความเบิกบานใจ ความชุ่มชื่น ความปลาบปลื้ม ความอิ่มเอิบ ความสุขสบาย ความอบอุ่นใจ ความพอใจ การถอดออก การปลดการปล่อย การมีอุเบกขา การส่งกองทหารหรือเรือไปเป็
• ความสุขสบาย    ความสมบูรณ์ ความอยู่ดีกินดี ความสบาย ความปลอดโปร่ง ความร่าเริงแจ่มใส ความสบายใจ ความอบอุ่นใจ ความร่มเย็น ความสะดวก
• ซึ่งให้ความสนใจ    สนใจ เป็นห่วง เอาอกเอาใจ
• ซึ่งให้ความสว่าง    ซึ่งทำให้เข้าใจ ให้ความรู้