ซึ่งไม่มีข้อบกพร่อง คือ

• ซึ่งสมบูรณ์แบบ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่มี     v. ไม่ปรากฏอยู่ คำตรงข้าม: มี ตัวอย่างการใช้: ภายในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว
• ไม่มีข้อบกพร่อง     ไม่ทำผิด ไม่มีความผิด ไม่มีด่างพร้อย ไม่มีที่ติ ไม่มีจุดบกพร่อง ไม่มีตําหนิ สมบูรณ์แบบ ซึ่งไม่ผิดพลาด
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีข้อบกพร่อง     v. มีไม่ครบบริบูรณ์เท่าที่ควรมีควรเป็น , ชื่อพ้อง: มีจุดอ่อน, มีข้อตำหนิ, มีข้อเสีย คำตรงข้าม: ครบบริบูรณ์ ตัวอย่างการใช้:
• ข้อ     น. ส่วนที่อยู่ระหว่างปล้องของไม้ไผ่หรืออ้อยเป็นต้น, ส่วนตรงที่ของ ๒ สิ่งมาต่อกัน เช่น ข้อต่อท่อประปา; ตอนหนึ่ง ๆ, ชิ้นหนึ่ง ๆ, ท่อนหนึ่ง ๆ, เช่น
• ข้อบกพร่อง     ข้อเสีย ความอ่อนแอ จุดบกพร่อง ข้อผิดพลาด ข้อเสียหาย รอยตําหนิ ข้อตําหนิ จุดอ่อน ปมด้อย มลทิน จุดผิดพลาด ข้อด้อย ความเสียเปรียบ อุปสรรค ตําหนิ
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• บกพร่อง     ก. ไม่ครบบริบูรณ์เท่าที่ควรมีควรเป็น เช่น ข้อความบกพร่อง, หย่อนความสามารถ เช่น ทำงานบกพร่อง.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พร่อง     พฺร่อง ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่อง ทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่น น้ำในโอ่งพร่องไป
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• ร่อง     น. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,