ซึ่งไม่สงสาร คือ

• ซึ่งไม่สํานึกผิด

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่สงสาร     ทารุณ ไม่กรุณา ไม่ปรานี ไม่เมตตา ไม่เห็นอกเห็นใจ
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• สงสาร     ๑ สงสาน, สงสาระ- น. การเวียนว่ายตายเกิด, การเวียนตายเวียนเกิด; โลก. ( ป. , ส. สํสาร). ๒ สงสาน ก.
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาร     สาระ- คำประกอบหน้าคำ แปลว่า ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุก, เช่น สารทิศ ว่า ทุกทิศ, สารทุกข์ ว่า ทุกข์ทั้งหมด, สารเลว ว่า เลวทั้งสิ้น. ( เลือนมาจาก สรฺว
• ซึ่งไม่มีความสงสาร    ซึ่งไม่เห็นใจ
• อย่างไม่สงสาร    อย่างไร้สํานึก
• ซึ่งไม่มีความเมตตาสงสาร    ซึ่งเลือดเย็น ซึ่งใจ แข็ง ซึ่งใจจืด
• ซึ่งน่าสงสาร    ซึ่งคร่ําครวญ
• ซึ่งไร้ความรู้สึกสงสาร    ซึ่งไม่มีความรู้สึก
• ซึ่งไร้ความสงสาร    ซึ่งไร้ความเมตตา
• ซึ่งไมมีข้อสงสัย    ซึ่งไม่อาจปฏิเสธได้ ซึ่งไม่อาจโต้แย้งไม่ได้
• สงสาร-    สงสาน, สงสาระ- น. การเวียนว่ายตายเกิด, การเวียนตายเวียนเกิด; โลก. (ป., ส. สํสาร).