ซึ่งไม่สุภาพ คือ

• ซึ่งหยาบคาย

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่สุภาพ     อย่างหยาบคาย หยาบคาย อุจาด ไม่ได้รับการสั่งสอน ไม่ได้รับการอบรม วางปึ่ง ไม่มีมารยาท หยาบ เสียกิริยา เสียมารยาท ซึ่งไม่มีมารยาท ไร้มารยาท
• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุภ     สุบพะ- น. ความงาม, ความดีงาม, ความเจริญ. ( ป. ; ส. ศุภ).
• สุภา     น. ตุลาการ.
• สุภาพ     ว. เรียบร้อย เช่น เขาแต่งกายสุภาพตามกาลเทศะและความนิยม, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, เช่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก.
• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาพ     พาบ, พาบพะ- น. ความ, ความมี, ความเป็น, มักใช้ประกอบเป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น มรณภาพ ว่า ความตาย; รูปที่ปรากฏเห็นหรือนึกเห็น เช่น ภาพทิวทัศน์
• อย่างไม่สุภาพ    อย่างหยาบๆ อย่างหยาบคาย อย่างไม่มีมารยาท
• ซึ่งไม่ดีต่อสุขภาพ    ซึ่งไม่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย
• ซึ่งไม่มีประสิทธิภาพ    ขี้เกียจ ซึ่งไม่เต็มใจทํา ซึ่งไม่สามารถใช้งานได้ ซึ่งไร้ประโยชน์
• ซึ่งมีสุขภาพไม่ดี    ซึ่งมีสุขภาพไม่สมบูรณ์ ซึ่งเป็นโรค
• ซุงไม้สัก    ขอนสัก
• ซึ่งไม่เป็นคําพูด    ซึ่งไม่ใช้คําพูด