ซึ่งไม่เท่ากัน คือ

• เหลื่อมล้ํา
  ซึ่งไม่สมดุล
  ซึ่งไม่เท่าเทียมกัน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่เท่ากัน     แตกต่างกัน ไม่เหมือนกัน ขรุขระ ไม่สม่ําเสมอ
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เท่     ว. เอียงน้อย ๆ (มักใช้แก่การสวมหมวก); โก้เก๋ เช่น แต่งตัวเท่.
• เท่า     ๑ ว. เสมอกัน เช่น สูงเท่ากัน; ถึง เช่น ตราบเท่า; ทัน เช่น รู้เท่า; แค่, เพียง, เช่น สูงเท่าใด เก่งเท่าไหน ตัวเท่านี้. น.
• เท่ากัน     ซึ่งเท่ากัน เท่าเทียม เสมอหน้า สมดุล เสมอกัน พอๆ กัน เท่ากับ ระดับเดียวกัน เคียงบ่าเคียงไหล่ เท่าเทียมกัน เทียมหน้า พอๆ กันกับ เหมือนกันกับ สมดุลกัน
• ท่า     ๑ น. ฝั่งน้ำสำหรับขึ้นลงหรือจอดเรือ, ท่าน้ำ ก็เรียก, ที่สำหรับขึ้นลงริมน้ำ เช่น ท่าข้าม; โดยปริยายหมายถึงที่จอดยานพาหนะบางชนิด เช่น ท่าเกวียน
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ซึ่งไม่เข้ากัน    ซึ่งไม่สอดคล้องกัน ซึ่งไม่ลงรอยกัน
• ซึ่งไม่เท่าเทียมกัน    เหลื่อมล้ํา ซึ่งไม่สมดุล ซึ่งไม่เท่ากัน
• ซึ่งไม่อยากรู้ไม่อยากเห็น    ซึ่งไม่สนใจ
• ซึ่งไม่ได้จํากัดแค่ประเทศเดียว    ซึ่งเกี่ยวพันกับหลายๆ ประเทศ
• ซึ่งไม่เด่น    ซึ่งไม่สะดุดตา ซึ่งไม่เป็นที่สังเกต ซึ่งไม่เป็นเป้าสายตา
• ซึ่งไม่เห็น    ซึ่งพลาดไป