ซึ่งไร้มารยาท คือ
"ซึ่งไร้มารยาท" การใช้"ซึ่งไร้มารยาท" อังกฤษ
- ซึ่งป่าเถื่อน
ซึ่งไร้วัฒนธรรม
- ซึ่ง ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
- ซึ่งไร้มารยา ซึ่งไร้เล่ห์เหลี่ยม
- ไร ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
- ไร้ ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
- ไร้มารยา ไม่มีเล่ห์ ไร้ความชำนาญ ไร้ศิลปะ ไร้เดียงสา
- ไร้มารยาท หยาบคาย บึ้งตึง บูดบึ้ง มืดมัว ไม่เป็นมิตร ไม่สุภาพ อวดดี โฮกฮาก
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- มาร มาน, มาระ-, มานระ- น. เทวดาจำพวกหนึ่ง มีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ; ยักษ์; ผู้ฆ่า, ผู้ทำลาย, ในพระพุทธศาสนาหมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี ๕
- มารยา มานยา น. การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล, เช่น เจ้ามารยา มารยามาก ทำมารยา. (แผลงมาจากมายา).
- มารยาท -ระยาด น. มรรยาท, กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ. ( ส. มรฺยาทา; ป. มริยาท).
- ยา น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- อย่างไร้มารยาท อย่างตรงไปตรงมา อย่างอวดดี อย่างโฮกฮาก
- ซึ่งไม่มีมารยาท หยาบคาย ไม่สุภาพ
- ที่ไร้มารยาท หยาบคาย ซึ่งไร้การอบรม
- ซึ่งมีมารยาท งดงาม สง่างาม ซึ่งมีมารยาทดี
ประโยค
- ฮิราสึกะ ผู้ซึ่งไร้มารยาทและสร้างสภาวะกดดันให้กับฆาตกร