ซ่องแซ่ง คือ

• ว. กระย่องกระแย่ง, กระซ่องกระแซ่ง ก็ว่า.

• ซ่อง     ๑ น. ที่มั่วสุมชุมนุมกันลับ ๆ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ซ่องการพนัน ซ่องโจร ซ่องโสเภณี. ก. ประชุม. ๒ ว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• แซ     น. ชื่อเรือรบไทยโบราณ ใช้แห่เวลาเสด็จพระราชดำเนินทอดกฐิน.
• แซ่     ๑ ว. มีเสียงอื้ออึงจนฟังไม่ได้ศัพท์, โจษกันแพร่หลาย. ๒ น. ชื่อสกุลวงศ์ของจีน. ( จ. ).
• ซ่ง     น. โซ่ง, ซงดำ หรือ ไทยดำ ก็เรียก. ( ดู โซ่ง ).
• เสียงแซ่ซ้อง    เสียงตะโกนด้วยความชื่นชม เสียงโห่ร้อง
• แซ่ซ้อง    ก. เปล่งเสียงแสดงความนิยมยินดีหรือสรรเสริญกันทั่วไป.
• สิ่งแซะร่องชนิดหนึ่ง    ร่องที่เกิดจากการแซะด้วยสิ่ว
• หนองแซง    หฺนอง- น. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. รสมัน มีถิ่นกำเนิดจากอำเภอหนองแซง จังหวัดสระบุรี.
• เครื่องแซะ    รูปโพดำ ไพ่โพดำ
• เมืองลุงแซม    ยูเอส ยูเอสเอ ประเทศสหรัฐ ประเทศสหรัฐอเมริกา
• ซึ่งแทรกแซง    ซึ่งก้าวก่าย ซึ่งเข้าไปยุ่งเรื่องคนอื่น
• การแซ่ซ้อง    การสรรเสริญ
• แซงแซว    น. ชื่อนกในวงศ์ Dicruridae ขนสีดำหรือเทาเป็นมัน ตาสีแดง หางเรียวยาว กินแมลง ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น แซงแซวหางปลา (Dicrurus macrocercus), ชนิดที่มีขนหาง ๑ คู่ เป็นก้านยาวออกไปตรงปลายแผ่ออกเป็นแผ่น
• ชาวเมืองแซมบ้า    ชาวบราซิล ชาวบราซิเลี่ยน