เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ญาติพี่น้องร่วมสายโลหิต คือ

การออกเสียง:
"ญาติพี่น้องร่วมสายโลหิต" อังกฤษ"ญาติพี่น้องร่วมสายโลหิต" จีน
ความหมายมือถือ
  • ผู้ที่เป็นญาติโดยสายเลือด
  • ญาต     ลูกพี่ลูกน้อง
  • ญาติ     ยาด, ยาติ-, ยาดติ- น. คนในวงศ์วานที่ยังนับรู้กันได้ทางเชื้อสายฝ่ายพ่อหรือฝ่ายแม่. ( ป. ).
  • ญาติพี่น้อง     เครือญาติ วงศาคณาญาติ วงศ์ญาติ วงศ์วาน ญาติ ลูกพี่ลูกน้อง พี่น้อง ญาติโกโหติกา ตระกูล ครอบครัว สกุล วงศ์ตระกูล วงศ์วานว่านเครือ หมู่ญาติ กลุ่มคน
  • ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
  • พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
  • พี่     น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดก่อน, ผู้ที่มีศักดิ์เสมอพี่; คำนำหน้าชื่อคนที่มีอายุคราวพี่หรือมีศักดิ์เสมอพี่ เช่น พี่นั่น พี่นี่.
  • พี่น้อง     น. ผู้เกิดร่วมบิดามารดาเดียวกัน หรือร่วมบิดาเดียวกัน หรือร่วมมารดาเดียวกัน; คนในเชื้อสายวงศ์วาน.
  • พี่น้องร่วมสายโลหิต     เพื่อนร่วมน้ำสาบานด้วยการดื่มเลือดสาบาน
  • ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
  • น้อง     น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดทีหลัง, ลูกของอาหรือของน้า, เรียกคนที่มีอายุคราวน้อง เช่น น้องแดง น้องเขียว; ออกทีหลัง, มาทีหลัง, เช่น
  • อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
  • ร่วม     ก. มีส่วนรวมอยู่ด้วยกัน เช่น ร่วมกิน ร่วมนอน, มีส่วนรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เช่น ร่วมใจ ร่วมสามัคคี, มีส่วนรวมในที่แห่งเดียวกัน เช่น
  • ร่วมสายโลหิต     ร่วมท้อง ร่วมอุทร
  • สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
  • สาย     ๑ น. เวลาระหว่างเช้ากับเที่ยงประมาณ ๙.๐๐ น. ถึง ๑๐.๐๐ น. เช่น พอสายก็ออกเดินทาง. ว. ช้ากว่าเวลาที่กำหนด, ล่าช้า, เช่น มาทำงานสาย,
  • สายโลหิต     น. ญาติพี่น้องที่มีบรรพบุรุษร่วมกัน.
  • โล     กิโลกรัม กก. กิโล ก.ม. กม. กิโลเมตร กิโลวัตต์ต่อชั่วโมง ก.ก.
  • โลห     โลหะ- น. ธาตุที่ถลุงจากแร่แล้ว เช่น เหล็ก ทองแดง ทองคำ; ( วิทยา ) ธาตุซึ่งมีสมบัติสำคัญ คือ เป็นตัวนำไฟฟ้าและความร้อนที่ดี มีขีดหลอมเหลวสูง
  • โลหิต     น. เลือด. ว. สีแดง, โรหิต ก็ว่า. ( ป. , ส. ).
  • หิต     หิด, หิตะ- น. ความเกื้อกูล, ประโยชน์. ( ป. , ส. ).