ดอกย่อย คือ

• ดอก

• ดอ     ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
• ดอก     ๑ น. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ย่อ     ก. ยอบลง เช่น ย่อตัว ย่อเข่า, ลดให้สั้นหรือเล็กลง เช่น ย่อความ ย่อส่วน; ทำให้ยุบเข้าไป, ทำให้จมลึกเข้าไป, เช่น ย่อเก็จ ย่อมุม.
• ย่อย     ก. ทำเป็นส่วนเล็กส่วนน้อยโดยแยกจากส่วนใหญ่ เช่น ย่อยหิน; ทำให้ละลายจนซึมซาบได้ เช่น ย่อยอาหาร. ว. เรียกส่วนน้อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น ส่วนย่อย
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ดอกบุกยักษ์    ดอกบุก
• ดอกยาง    น. ดอกของยางนอกที่หล่อเป็นลวดลายต่าง ๆ เพื่อให้เกาะถนน.
• ศักย์รีดอกซ์    ศักย์ออกซิเดชัน-รีดักชัน
• ไม้ดอกยืนต้น    ไม้ประดับที่เป็นพุ่ม ไม้ประดับยืนต้น ไม้พุ่มดอก ไม้พุ่มประดับ ไม้ยืนต้นประดับ
• อดอยากยากจน    ขัดสน โซ
• ดอกคาร์เนชั่นซึ่งคล้ายดอกยี่โถ    สีชมพู
• ดอกสร้อย    ๑ น. ชื่อไม้เถาชนิด Combretum apetalum Wall. ในวงศ์ Combretaceae ใบรูปไข่ เรียงตรงข้าม ดอกเล็กมาก. ๒ น. ชื่อคำร้อยกรองชนิดหนึ่งมีลักษณะคล้ายสักวา แต่ในวรรคที่ ๑ ใช้ ๔ คำ มี เอ๋ย เป็นคำที่ ๒ มี ๔ คำก
• ลอยดอก    (ปาก) ว. คำค่อนว่าผู้หญิงที่ประพฤติตัวไม่สมควร เช่นล่อหรือยั่วยวนผู้ชายในที่เปิดเผย.
• ซ่อมหล่อดอกยางรถยนต์    ซ่อมปะ หล่อดอก

• ดอกไม้ขนาดใหญ่และสะดุดตาที่ตั้งอยู่บนขอบด้านนอกของช่อดอกย่อยสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว แต่ผลซึ่งรูปแบบภาคกลางของ