ดัดดั้น คือ
- ก. ตัดทางไป, ลัดทางไป, เช่น ก็รีบลัดดัดดั้นตามไป. (อิเหนา), ดั้นดัด ก็ใช้ เช่น ดั้นดัดลัดพงดงดาน. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
- ดัด ๑ ก. ทำให้คดหรือตรงตามประสงค์ เช่น ดัดไม้ ดัดนิสัย; ทำให้เที่ยงตรง เช่น พระดัดคดีดล โดยเยี่ยง ยุกดิ์นา. ( ตะเลงพ่าย ); ปลุก เช่น
- ดั้น ๑ ก. ฝ่าไป, มุดด้นไป. ๒ น. ชื่อโคลงและร่ายประเภทหนึ่ง เรียกว่า โคลงดั้น และ ร่ายดั้น.
- ดีดดิ้น ก. เล่นตัว, ตั้งแง่ไม่ยอมทำหรือไม่ยอมให้ทำง่าย ๆ.
- ดูดดังจ๊วบ ดูดเสียงดัง
- ดูดดึง ก. เหนี่ยวเข้ามาด้วยกำลังอย่างหนึ่งเช่นแม่เหล็ก.
- ดูดดื่ม ก. ซาบซึ้ง.
- แดดจัด แดดจ้า
- กดดัน ก. บีบคั้น.
- ขุดดิน ขุด
- ตรินิแดด ตรินิแดดและโตเบโก สาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก โตเบโก
- ติดดิน ง่ายๆ พื้นๆ
- นัดดา น. หลานปู่, หลานตา. (ป. นตฺตุ).
- มุดดิน ซ่อนในดิน ลงรู หลบซ่อนลงดิน
- อัดดินปืน บรรจุกระสุน
- เบียดดัน ผลัก เบียด เบียดเสียด หากินโดยวิธีไม่สุจริต
มือถือ