ดาร- คือ
- (แบบ) น. เสียง, เสียงดัง, เสียงสูง, เสียงแหลม.
ก. ข้าม เช่น ฝ่ายคนผู้ข้าได้ดำรวจดารทาน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ตาร).
- ดา ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
- ดาร ( แบบ ) น. เสียง, เสียงดัง, เสียงสูง, เสียงแหลม. ก. ข้าม เช่น ฝ่ายคนผู้ข้าได้ดำรวจดารทาน. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ป. , ส. ตาร).
- ดารดาษ -ระดาด ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ ดาษ หรือ ดาษดา ก็ว่า.
- (ดารา) เป็นคำที่ใช้ในดาราศาสตร์
- กันดาร -ดาน ว. อัตคัด, ฝืดเคือง, เช่น กันดารข้าว กันดารน้ำ, ลำบาก, แห้งแล้ง, คำนี้มักใช้แก่เวลา ท้องที่ หรือถิ่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น คราวกันดาร ทางกันดาร ที่กันดาร. น. ป่าดง, ทางลำบาก. (ป. กนฺตาร).
- ดารกะ -ระกะ (แบบ) น. ดาว, ดวงดาว. (ป., ส. ตารกา).
- ดารณี -ระนี น. เรือ. (ส. ตารณี).
- ดาระ (แบบ) น. เสียง, เสียงดัง, เสียงสูง, เสียงแหลม. ก. ข้าม เช่น ฝ่ายคนผู้ข้าได้ดำรวจดารทาน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ตาร).
- ดารา น. ดาว, ดวงดาว; เรียกบุคคลที่แสดงนำหรือมีชื่อเสียงในศิลปะการแสดงในทางใดทางหนึ่ง เช่น ดาราภาพยนตร์; เครื่องประกอบราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นทวีติยาภรณ์ขึ้นไป มีลักษณะเป็นดาวรัศมี ๘ แฉกบ้าง ๑๖ แฉกบ้าง,
- บาร์บูดา แอนติกาและบาร์บูดา แอนติกา
- พิศดาร ผิดปกติ พิลึก เพี้ยน แปลกประหลาด
- พิสดาร พิดสะดาน ว. กว้างขวาง, ละเอียดลออ (ใช้แก่เนื้อความ) เช่น ประวัติศาสตร์ฉบับพิสดาร มีความพิสดารดังนี้; (ปาก) แปลกพิลึก เช่น เล่นพิสดาร. (ส. วิสฺตาร; ป. วิตฺถาร).
- ภารดา ผัว ภรรดา ภรัสดาษ ภัสดา สามี
- มารดา มานดอน, มานดา น. แม่. (ป. มาตา; ส. มาตฺฤ).
- เรดาร์ น. ระบบการใช้ไมโครเวฟเพื่อหาตำแหน่งที่อยู่แสดงเอกลักษณ์ หรือนำทิศทางของวัตถุที่เคลื่อนที่ เช่น เรืออากาศยาน ดาวเทียม จรวด. (อ. radar).
มือถือ