ดำหนัก คือ
- (แบบ) น. ตำหนัก เช่น ผิธยลเยื้องไพรพระดำหนัก. (ม. คำหลวง ชูชก).
- ดำ ๑ ก. มุดลง ในคำว่า ดำน้ำ. ๒ ก. ปลูกข้าวกล้า, เรียกนาชนิดหนึ่งซึ่งใช้ถอนต้นกล้ามาปลูกว่า นาดำ, คู่กับ นาหว่าน ซึ่งใช้หว่านเมล็ดข้าวลงในนา. ๓
- หน น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หนัก ว. มีน้ำหนักมาก, ตรงข้ามกับ เบา; แรง เช่น ฝนตกหนัก, รุนแรง เช่น รบหนัก ไข้หนัก, มาก เช่น บุญหนักศักดิ์ใหญ่; ที่ให้ผลช้ากว่าปรกติ เช่น ทุเรียนหนัก
- นัก ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
- ดำหนิ -หฺนิ (แบบ) ก. ติทัก, ติเตียน. (แผลงมาจาก ติ).
- ตำหนัก น. เรือนของเจ้านาย, กุฏิของสมเด็จพระสังฆราช. (ข. ฎํณาก่).
- น้ำหนัก น. ความหนักของสิ่งต่าง ๆ, ความสำคัญ เหตุผล หรือพยานหลักฐาน เป็นต้น ที่ควรแก่การเชื่อถือ หรือที่จูงใจให้เชื่อถือ.
- ลำหนัก ว. ล่ำสัน, แข็งแรง.
- หน้าดำหน้าแดง ว. อาการที่ใช้วาจาโต้เถียงกันเพราะมุ่งที่จะเอาชนะอีกฝ่ายหนึ่ง เช่น แม่ค้าเถียงกันหน้าดำหน้าแดง.
- แมลงดำหนาม ดู แมลงดำ.
- ชั่งน้ำหนัก v. ทำให้รู้น้ำหนักโดยใช้เครื่องชั่งหรือตราชูเป็นต้น ตัวอย่างการใช้: พนักงานท่าเรือชั่งน้ำหนักสินค้าก่อนขนถ่ายขึ้นเรือ
- ทุ่มน้ำหนัก 1) v. 2) n. การแข่งขันขว้างลูกเหล็ก ชื่อพ้อง: กีฬาทุ่มน้ำหนัก
- มีน้ำหนัก หนัก เข้มงวด เคร่งระเบียบ แน่นหนา
- ยกน้ำหนัก n. กีฬาที่แข่งขันกันในทางที่ใครที่ยกน้ำหนักได้ดีกว่ากัน ชื่อพ้อง: กีฬายกน้ำหนัก ตัวอย่างการใช้: นักกีฬายกน้ำหนักส่วนใหญ่มีรูปร่างบึกบึนแข็งแรง
- รับน้ำหนัก ค้ำ รอง หนุน รองรับ
มือถือ