ตระบก คือ

• ตฺระ-
  ดู กระบก.

• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• ระบอบกษัตริย์    ราชาธิปไตย การปกครองโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข
• กระบก    น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Irvingia malayana Oliv. ex A. Benn. ในวงศ์ Irvingiaceae ใบรูปไข่ ผลเท่ามะกอกหรือมะปรางขนาดเขื่อง เมล็ดแข็ง เนื้อในขาว มีรสมัน กินได้, ตระบก มะมื่น หรือ มะลื่น ก็เรียก.
• ตระบัด    ๑ ตฺระ- ว. ประเดี๋ยว, บัดใจ, ทันใด, กระบัด ก็ใช้. ก. พลันไป. ๒ ตฺระ- (โบ) ก. ฉ้อโกง เช่น บ่อยู่ในสัตย์ ตระบัดอาธรรม์. (เสือโค), กระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้, ยืมหรือกู้เอาทรัพย์เขาไปแล้วโกงเอาเสีย
• ตระบัน    ตฺระ- (กลอน) น. กลีบซ้อน.
• ระบบการเกษตร    การแบ่งที่ดินเป็นแปลงย่อย โครงสร้างการเกษตร โครงสร้างสังคมเกษตร
• ดนตรีประกอบการระบำดังกล่าว    ระบำชนิดหนึ่งของคิวบา
• ตระบอก    ตฺระ- (กลอน) น. ดอกไม้, กลีบดอกไม้, เช่น ตระบอกบววศรีไส กลีบกล้ยง. (กำสรวล). (ข. ตฺรบก).
• ตระบอง    ตฺระ- น. ตะบอง เช่น ครั้นพ้นขึ้นมาเปนเปรตถือตระบองเหลกลุกเปนเปลวเพลิง. (สามดวง), กระบอง ก็ว่า.
• ตระบัดสัตย์    ก. ไม่รักษาคำมั่นสัญญา.
• กระบกคาย    ดู กระโดงแดง (๑).
• ตระแบก    ตฺระ- (กลอน) น. ต้นตะแบก, กระแบก ก็เรียก.